حافظه تاریخچه شخصی و طرحواره‏ های اولیه در کودکان آزاردیده: پیش بینی کیفیت زندگی

هدف پژوهش حاضر مقایسه کودکان آزاردیده و آزارندیده در حافظه تاریخچه شخصی، طرحواره¬های کودکی، کیفیت زندگی و پیش¬بینی کیفیت زندگی آنها بود. 50 کودک 8 تا 12 سال دختر و پسر که به گزارش معلمان به عنوان کودکانی معرفی شدند که توسط اعضای خانواده مورد سوء رفتار جسمی واقع می¬شدند و 50 کودک آزارندیده به روش نمونه‎برداری دردسترس از منطقه 16 شهر تهران انتخاب شدند و به دو گروه 25 نفری ایرانی و افغانی تقسیم ¬شدند و به تکلیف حافظه تاریخچه شخصی (ویلیامز و برادبنت، 1986)، سیاهه طرحواره کودکان (ریجکبوار و دبو، 2009) و پرسشنامه غربالگری کودکان (طرح سلامت اروپا، 2004) پاسخ دادند. برای تحلیل داده¬ها از خی¬دو چندمتغیری، t مستقل و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان دادند آزاردیدگی به طور کلی با نوع خاطره‏های مطرح‎شده توسط کودکان مرتبط نیست، هرچند با تعداد بیشتر خاطره‏های عام در واژه¬های مثبت و خنثی همراه بود. همچنین، نتایج نشان¬دهنده تفاوت معنادار دو گروه در طرحواره¬ها و کیفیت زندگی و نیز امکان پیش¬بینی کیفیت زندگی از طریق طرحواره¬ها بود. بر مبنای نتایج به دست آمده، می¬توان با بررسی طرحواره‏ها، در جهت شناسایی کودکان در معرض خطر و کنترل شرایط زندگی آنها اقدام کرد.